Home
Siły Zbrojne RP użytkują już 6 śmigłowców Black Hawk. Cztery pierwsze, pozyskane w ramach umowy ze stycznia 2019 r., zostały przekazane stronie wojskowej w grudniu tego samego roku. Spodziewamy się dostaw kolejnych dwóch Black Hawk – czytamy na profilu Agencji Uzbrojenia. Ze względu na to, że wiele z powyższych zmian wprowadzonych do śmigłowca UH-60A miało charakter prowizorycznych, maszyna zyskała nazwę Velcro Hawk (od Velcro, czyli rzep). Ostatecznie maszyny te zostały zastąpione przez zbudowane na platformie UH-60L śmigłowce MH-60L Velcro Hawk i trafiły do Gwardii Narodowej Stanów Zjednoczonych.
Kolejne AH-64E dla Kataru
W dniu 18 sierpnia 2020 roku minister obrony Republiki Czeskiej Jana Černochová poinformowała, że Stany Zjednoczone przekażą Siłom Zbrojnym Republiki Czeskiej osiem śmigłowców rodziny Bell H-1 (sześć śmigłowców AH-1Z i dwa śmigłowce UH-1Y). Śmigłowce zostaną przekazane w ramach federalnej procedury Excess Defense Articles (EDA), pozwalającej na bezpłatny transfer uzbrojenia i sprzętu wojskowego zbędnego w Siłach Zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Podpisano umowę na zakup kolejnych śmigłowców Black Hawk dla polskiej armii. Pierwsze dwa z następnych czterech egzemplarzy wzmocnią komponent Wojsk Specjalnych za niespełna 12 miesięcy. Poprzednie cztery egzemplarze S-70i zostały przekazane Jednostce Wojskowej GROM 20 grudnia 2019 r.
Umowa na czołgi M1A1FEP Abrams wraz z amunicją
Black Hawki zostały już zakupione dla Wojsk Specjalnych. Pierwsza partia czterech maszyn została zamówiona w 2019 roku i dostarczona JW GROM w tym samym roku, przy czym warta 683,4 mln zł roku umowa zakładała – oprócz pakietu logistycznego i szkoleniowego – także proces doposażenia śmigłowców, realizowany już po ich dostawie. Szef MON zatwierdził umowę dotyczącą pozyskania śmigłowców S-70i Black Hawk. Umowa dotyczy pozyskania czterech śmigłowców do Dow Jones pod ciśnieniem po Surging wczoraj prowadzenia operacji specjalnych wraz z pakietem logistycznym i szkoleniowym. Zakup kolejnej partii śmigłowców S-70i Black Hawk podyktowany jest koniecznością dalszego rozwoju Wojsk Specjalnych. Przedstawiciele PZL Mielec podkreślają, że Black Hawk w wersji wsparcia bojowego będzie mógł wykonywać szerokie spektrum zadań – nie tylko misje uderzeniowe, ale też transportowe, rozpoznawcze, łącznikowe i ewakuacji medycznej oraz wsparcia dowodzenia.
Kolejne cztery Bell 407GXi dla polskiej Policji
Daje to szerokie możliwości konfigurowania uzbrojenia i wyposażenia śmigłowców. Jednocześnie mieleckie zakłady od dłuższego czasu przygotowują się do dostaw uzbrojonych Black Hawków i mają w ofercie różne warianty tego śmigłowca. W 1994 roku rząd Argentyny zakupił jeden egzemplarz S-70A-30 Black Hawk, który trafił do eskadry specjalnej zajmującej się transportem rządowych VIP. Maszyna otrzymała dodatkowe wyposażenie zwiększające standard podróży w kabinie pasażerskiej (m.in. wytłumienie, wydajna klimatyzacja, mniejsze okna oraz wygodne fotele), a także radar pogodowy. Wiropłat jest intensywnie eksploatowany w transporcie ważnych osobistości na terenie stolicy kraju i innych części Argentyny. Wielozadaniowy śmigłowiec Sikorsky S-70 Black Hawk jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych wiropłatów wojskowych w historii.
Przenośne systemy rentgenowskie w rozpoznaniu zagrożeń CBRN-E
Pozostałe dwa S-70i mają zostać przekazane w roku 2024. Do Sił Zbrojnych RP trafiły dwa spośród czterech zamówionych w 2021 roku śmigłowców S-70i Black Hawk – poinformowali na swoich profilach na portalu X (dawniej Twitter) minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak oraz Agencja Uzbrojenia. Wojsko USA przed przyjęciem do służby wprowadziło jednak do maszyny szereg zmian i poprawek oraz nadało jej formalne oznaczenie UH-60, do którego dodano później nazwę Black Hawk. Tym samym śmigłowiec wykorzystywany przez amerykańskich żołnierzy przestał być tożsamy z S-70. Najnowsza wersja Black Hawka przeznaczona dla sił zbrojnych USA ma oznaczenie UH-60M.
Bell 407GXi w polskiej Policji
Odpowiednią umowę sygnowano 15 grudnia tego samego roku i miała wartość 666 mln zł. Termin jej realizacji minie z końcem października 2024 (Kolejne cztery S-70i dla Wojsk Specjalnych). W grudniu 1989 roku Stany Zjednoczone przeprowadziły operację „Just Cause”, której celem było obalenie panamskiego dyktatora Manuela Noriegi. Podobnie jak w czasie działań w 1983 roku, trzonem sił amerykańskich była 82. Dywizja Powietrzno-Desantowa wyposażona w śmigłowce UH-60A Black Hawk. Poza maszynami należącymi do armii amerykańskiej, debiut bojowy „zaliczyły” specjalne MH-60G Pave Hawk należące do Sił Powietrznych.
Zmiennowirnikowiec Bell V-280 Valor następcą Black Hawka
Pozostałe elementy struktury wiropłatu i układ dynamiczny są wspólne, a PZL Mielec produkuje elementy tj. Na podstawie doświadczeń z użytkowania śmigłowców Bell UH-1H zdecydowano się na umieszczenie uzbrojenia strzeleckiego w okienkach tuż za kabiną pilotów, a nie w drzwiach maszyny, gdzie znacznie przeszkadzało w jak najszybszym opuszczeniu maszyny przez żołnierzy. Początkowo uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe M60D, ale później zamieniono je na dwa sześciolufowe M134 Minigun.
Wzrost zagrożenia ze strony karteli narkotykowych, chcących przejąć władzę w wybranych częściach kraju, spowodowały wzrost amerykańskiej pomocy wojskowej dla Meksyku. Dzięki temu w 2010 roku doszło do parafowania kontraktu na zakup kolejnych trzech egzemplarzy dla wojska (UH-60M) oraz odbioru trzech takich samych maszyn dla policji federalnej. Ten drugi użytkownik posiada łącznie dziesięć Black Hawków (7 UH-60L oraz 3 UH-60M). Kolejne egzemplarze trafią do tego kraju w kolejnych latach, co jest związane z ciągle trwającymi walkami oraz polityką promowania przez Waszyngton rodziny S-70. W 1981 roku USAF parafowało kontrakt z firmą Sikorsky na zakup partii śmigłowców UH-60A Black Hawk przebudowanych do nowej roli – początkowo nosiły one oznaczenie MH-60D.
Pułku Lotnictwa Specjalnego stacjonującego w Fort Campbell. Po wyparciu przez MH-60L część z nich trafiła do Gwardii Narodowej stanu Oklahoma – ich bazą stała się Tulsa. Tego dnia nastąpił finał konkursu UTTAS – Departament Obrony ogłosił, że zwycięzcą rywalizacji została firma Sikorsky. Wraz z tą decyzją nastąpiło parafowanie umowy na zakup osiemnastu maszyn seryjnych (stanowiącej przedsmak wieloletniej dostawy 1000 egzemplarzy UH-60A), które we wrześniu 1977 roku otrzymały nazwę własną Black Hawk. Pierwszy z nich został oblatany 17 października 1978 roku, a dostawy ruszyły w grudniu – maszyny trafiły do 101.
- W 2016 roku podpisano umowę na produkcję licencyjną w Turcji między Sikorsky i odpowiedzialnymi za montaż w Turcji Turkish Aerospace Industries (TAI) oraz tureckimi przedsiębiorstwami Aselsan, TEI i Alp Aviation.
- Klasyczny układ dwusilnikowy z czterołopatowym wirnikiem nośnym, czterołopatowym śmigłem ogonowym i niechowanym podwoziem z kołem ogonowym.Kadłub o konstrukcji metalowej, półskorupowej z wykorzystaniem elementów kompozytowych.
- Codzienne źródło informacji o taktyce, szkoleniu, misjach bojowych, uzbrojeniu, umundurowaniu i wyposażeniu jednostek specjalnych w kraju i na świecie.
- W celu zapewnienia bezpieczeństwa w czasie podróży zagranicznych, płatowce otrzymały rozbudowany system samoobrony składający się z wyrzutni celów pozornych oraz elektronicznych układów zakłócających.
Wynik konkursu na nowy śmigłowiec armii ogłoszono 23 grudnia 1976, a jego zwycięzcą została maszyna Sikorskyego. Niezwłocznie podpisano kontrakt na dostawę jeszcze trzech maszyn prototypowych YUH-60A i piętnastu śmigłowców serii informacyjnej UH-60A Black Hawk. Główny sojusznik Stanów Zjednoczonych na Bliskim Wschodnie zaczął otrzymywać śmigłowce rodziny UH-60 Black Hawk w 1994 roku. Początkowo posiadał dziesięć sztuk UH-60A przekazanych bezpłatnie z nadwyżek sprzętowych armii amerykańskiej, a od 2002 roku rozpoczęły się dostawy 50 fabrycznie nowych płatowców w wersji UH-60L. Maszyny te zastąpiły dotychczas eksploatowane Bell UH-1 Huey w zadaniach taktycznego transportu personelu i ładunków oraz ewakuacji rannych z pola walki.
Prototyp tej odmiany oblatano 24 września 1981 roku, a zapotrzebowanie wynosiło 130 egzemplarzy seryjnych. Przed rozpoczęciem fazywdrożenia seryjnych maszyn, armia oraz producent wprowadzili w płatowcu kilka zmian (m.in. instalacja układu samoobrony oraz rekonfiguracja stanowisk operatorów systemów specjalistycznych), które doprowadziły do zmiany oznaczenia na EH-60C. Ze względu na cięcia w wydatkach, ogólnie UE przyznaje Uk Flextension powstało 66 maszyn seryjnych, których dostawy zakończyły się we wrześniu 1988 roku – w latach 90. Zostały one przebudowane do standardowego modelu UH-60A Black Hawk. Należy do największych eksportowych użytkowników UH-60 Black Hawk, ze względu na ilość zamówionych wiropłatów na terytorium tego kraju ulokowano także produkcję licencyjną. Kontrakt na nabycie tych maszyn został parafowany na przełomie lat 80.
Łącznie zbudowano 974 śmigłowce UH-60A, które dostarczono do 1989 roku. Poza zadaniami transportowymi UH-60A Black Hawk stanowi doskonałą platformę do budowy śmigłowca ewakuacji medycznej MedEvac. W tym celu zmodyfikowano maszynę tak, aby można było zainstalować cztery pary noszy na obrotowej podstawie, co ułatwia umieszczanie rannych.
Szkolenia naszych żołnierzy na Apache w USA rozpoczną się jeszcze w tym roku, a pierwsze maszyny trafią do Polski w przyszłym roku – dodał minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak. Co ciekawe, drugi egzemplarz z przekazanej pary jest setnym Black Hawkiem zbudowanym w Polsce, zgodnie z informacją prasową PZL Mielec. Zbudowany na potrzeby armii amerykańskiej na bazie UH-60A śmigłowiec walki elektronicznej wyposażony w system Quick Fix IIB, od którego pochodzi również nazwa kodowa śmigłowca.
Karol Kierzkowski poinformował, że w całym kraju obowiązuje duże zagrożenie pożarowe w lasach. Oznacza to, że ściółka jest bardzo sucha i podatna na najmniejsze źródło ognia, które może wywołać pożar. Większość stacji pomiarowych Instytutu Badawczego Leśnictwa wskazuje, że ściółka sosnowa ma wilgotność poniżej 10 proc., co oznacza ekstremalną podatność na zapalenie. PSP poinformowała, że z pożarem lasu walczy 16 zastępów straży pożarnej. W akcję gaśniczą zaangażowano dwa samoloty gaśnicze i cysternę.
Podobne opancerzenie zastosowano także w niektórych miejscach podłogi – początkowo była to tylko opcja, ale po pierwszych doświadczeniach bojowych (Grenada) stała się standardem. Piloci zajmują stanowiska przez dwoje otwieranych do przodu drzwi zrzucanych w przypadku sytuacji awaryjnej. Za kabiną załogi śmigłowca znajdował się trzyosobowy przedział przystosowany do zamontowania w bocznych oknach dwóch karabinów maszynowych M-60D kalibru 7,62 mm obsługiwanych przez strzelców pokładowych. Początkowo przedział ten był oszklony za pomocą jednego dużego okna, jednak pod wpływem doświadczeń (duży strumień powietrza przy zamontowanych M-60) z prototypami w maszynach seryjnych zastosowano zamiast jednego dwa mniejsze okna.
W późniejszym okresie czasu podpisano kontrakt na wieloletnią produkcję ponad 1000 egzemplarzy. W lipcu 2011 roku Sikorsky dostarczył Marco Rubio: Trump prawdopodobnie będzie kandydatem, jeśli będzie startował w 2024 roku armii amerykańskiej trzysetny egzemplarz seryjny UH-60M. XX wieku Sikorsky parafował umowę o współpracy z brytyjską firmą Westland.
Dowództwo armii zdecydowało o zastąpieniu go nowocześniejszą maszyną. Na początku następnej dekady uznano program nowego śmigłowca za priorytetowy, ogłaszając w styczniu 1972 program Utility Tactical Transport Aircraft System (UTTAS) – system taktycznego transportu powietrznego. Założeniem programu była budowa śmigłowca o znacznie lepszych parametrach lotnych, niższych kosztach utrzymania i większej przeżywalności na polu walki.